Thema – Huisvesting en binnenklimaat
Onderwijshuisvesting is al enige decennia een zorgenkindje. Door een vaak slecht binnenklimaat is het ’s zomers te warm en ’s winters te koud en kunnen lokalen, zeker aan het eind van de dag, behoorlijk benauwd zijn. De gebreken in de onderwijshuisvesting zijn in deze coronatijd extra pregnant naar voren gekomen. Vooral toen bleek dat in ieder geval de grote druppels (virusdeeltjes) die vrijkomen bij bijvoorbeeld schreeuwen, niezen en hoesten – en mogelijk ook de kleinere ‘aerosolen’ – een rol spelen bij het verspreiden van het virus. Nu er nieuwe, nog besmettelijker varianten van Covid-19 rondwaren, worden de zorgen er niet minder op.
Scholen doen inmiddels hun uiterste best om de luchtkwaliteit te verbeteren. Naast handen wassen, afstand houden, looproutes, spatschermen en mondkapjes gingen óók in het najaar en de winter – voor de lockdown van kracht werd – ramen en deuren open. Met een stroom aan dekentjes, dikke truien en vingerhandschoenen tot gevolg. Naar aanleiding van een inventarisatie van het Landelijk Coördinatieteam Ventilatie op Scholen (LCVS) kwam er 360 miljoen beschikbaar om de ventilatie te verbeteren. Inmiddels zijn er vierhonderd aanvragen gedaan voor twee derde van het beschikbare budget. De eerste middelen zijn al uitgekeerd.
Zowel in het in april 2020 verschenen McKinsey-rapport ‘Een verstevigd fundament voor iedereen’ als in het onderzoeksverslag van het LCVS pleiten de onderzoekers bovendien voor een duurzame, integrale aanpak van onderwijshuisvesting. Het binnenklimaat behelst niet alleen ventilatie. Het totaalplaatje van goede onderwijshuisvesting draagt bij aan lager ziekteverzuim en betere leerprestaties.
Sommige scholen zijn al gehuisvest in een duurzaam en gezond gebouw. Vaak fungeert het gebouw dan ook als studieobject, aan de hand waarvan leerlingen leren hoe we duurzaam en energieneutraal de toekomt tegemoet kunnen gaan.
Thema
Verder in dit nummer
Iedere maand
Vraag van de maand
Geen veelgestelde vragen gevonden