Berichten
Samen is nooit alleen
Het gaat om aandacht, waardering en samen Disclaimer:Het is vrijdagmiddag; vaak schiet ik dan in een filosofische bezinning. Mensen om mij heen lopen meestal weg. De bezinning duurt ook nooit erg lang. Het onderwijs dendert ook op vrijdagmiddag voort als een zwaarbeladen vrachttrein op weg naar de havens van Rotterdam. Het is juist het moment op vrijdagmiddag dat mij overvalt. Alweer twee weken - na de zomervakantie - onderweg, denk ik ons werk in drie eenheden te kunnen samenvatten:...
Ferdinand bevraagt Peter
Nieuwsgierig naar elkaars diepere motieven die schuil gaan achter onze blogs, interviewden Ferdinand en Peter elkaar. Vandaag interviewt Ferdinand zijn vriend Peter. Dit is deel 2, lees deel 1 hier Word jij langzamerhand niet helemaal gek van die ouders? Nee, het boeit me elke keer weer dat volwassen mensen het allerbeste met kinderen voor hebben…
Het gaat niet om jou
Deze column is gericht aan mijn mede-man ‘Ja hoor,’ roep ik vanuit de keuken naar het terras – daar waar Arie zit – ‘We hebben er weer een!’ Ik wacht haar reactie niet af, neem een slok koffie en lees al scrollend het bericht verder op mijn tablet. Er is opnieuw een hoogleraar op non-actief…
Haal het overhoop!
Als we het werkelijk anders willen Gisteren kocht ik in een opwelling de NRC bij een benzinepomp aan de A12. Op zich geen schokkend nieuws, ware het niet dat ik nooit een krant koop. Behalve als Nederland wereldkampioen voetbal geworden is, Irene Schouten de Elfstedentocht gewonnen heeft of De Graafschap gepromoveerd is naar de Eredivisie….
Onze scholen zijn dansvloeren
Verantwoordelijkheid nemen leidt tot swingen
Afgelopen vrijdag (17 maart) opende Richard de Hoop als keynote het congres van AVS – ‘Samen maken we school’. Dat ziet hij voor zich als een orkest, waarin wij als medewerkers – nee, als mens – de instrumenten* zijn. En waarbij de eigenheid van elk instrument er mag zijn. En diens impact. Dat laatste vond…
‘Anders organiseren’ is zo mijn sportschool
Heb ik althans lang gedacht
Je zou het zo niet zeggen, maar ik ga wekelijks naar de sportschool. Behalve als het regent of koud is, het werk mijn alle aandacht vraagt of wanneer er enorme drukte is op de weg. Dan wil ik nog weleens overslaan. Ik doe het niet graag, maar ik moet me hier toch wel een beetje…
Niet meer van hetzelfde
Even vooraf gesteld: met deze kwaliteitscolumn pretendeer ik niet de oplossing te hebben. Maar misschien zet het aan tot denken. Of versterkt het al een denkrichting en beschrijf ik enkel de mosterd na een maaltijd. Wel verhalend, dat dan weer wel. Afijn, terug naar het punt dat ik wil maken. In de komende jaren zal…
Diepe, diepe bewondering voor de kleuterjuf
Vanmorgen viel Givano met zijn oor op de rand van de groepstafel. Givano is vier en zijn pijngrens is navenant. Zijn oorbelletje had een kleine wond achter zijn oor gemaakt, waardoor er sprake was van bloed. Givano zelf dacht dat zijn oor eraf was. Bloed en kleuters zijn niet de beste vrienden van elkaar. Ik…
Bij een loterij gegarandeerd gelijke kansen
Disclaimer Omdat ik denk dat ik met deze column gevierendeeld word door collega's, door OCW of Inspectie van Onderwijs. Zie het als een soort vrijtekening, zodat ik iets kwijt kan over de laatste toewijzing van middelen door OCW. Ik ben toch al geen groot fan van subsidiegedreven initiaties - hoe goed bedoeld dan ook. Daarnaast hoop ik te voorkomen dat ik allerlei moeilijke vragen krijg, het leven zelf is al ingewikkeld genoeg. Afijn, daar gaan we. Op dit moment buitelen we over...
Bij bowlen leert de mens ten diepste de andere kennen
Vorige week vrijdag hadden wij ons teamuitje. Wekenlang wisten we niet wat we gingen doen, waar we naartoe gingen of wat er meegenomen moest worden. Voor vele planmatigen onder ons een regelrechte verzoeking. We moesten in ieder geval in sportkleding naar school komen. Ook dat zette te denken. Ik had een kofferbak vol met zwemvliezen,…
Gelijk is altijd ongelijk
Woke to the bone Als vader van drie eigenzinnige dochters, als man van een zelfbewuste vrouw als Arie én al tachtig jaar werkzaam in het onderwijs, ben ik natuurlijk ‘woke to the bone’. Ik zou het anders niet hebben overleefd. Voordat ‘woke’ de maatstaf werd, gold ik jarenlang als het voorbeeld van ‘metroman’. Nu ben…
Waardenvrij
Gisteravond, toen ik weer in de schoolbanken zat, werd mij pijnlijk duidelijk dat ik niet geschikt ben voor ‘waardenvrij’ observeren. Ik kan niet naar een situatie kijken, een persoon of interactie, zonder daar direct – real time – conclusies aan te verbinden. Nu had ik al een vermoeden, maar zo’n spiegel komt wel even binnen….