Naar aanleiding van de nieuwe verantwoordingsregels voor de BAPO heeft de AVS gesproken met accountants over de interpretatie ervan en als hulpmiddel een spreadsheet* gemaakt. Daarmee kunnen schoolbesturen een berekening maken van de hoogte van de voorziening en de jaarlijkse kosten. Bij deze berekeningsmethodiek horen twee kanttekeningen. 1. Als op grond van de berekening blijkt dat de BAPO-voorziening nog niet op peil is, zijn er twee tegengestelde bewegingen die tegen elkaar moeten worden afgewogen: a. Er kan voor gekozen worden om de voorziening nog in 2008 op peil te brengen door een bedrag uit de algemene reserve in de voorziening te storten. Dat mag buiten de exploitatie om, omdat er in 2008 sprake is van een stelselwijziging. Hiermee wordt in 2008 geen negatief exploitatieresultaat veroorzaakt. Men kan er ook voor kiezen om niet in één jaar de voorziening op peil te brengen, maar dat in meerdere jaren te doen. In dat geval dient jaarlijks een extra bedrag gestort te worden (extra dotatie), wat wel een extra last is in de exploitatie. Dit kan interessant zijn in verband met het gestelde onder b. b. Personeel dat nog zowel de kleine als de grote BAPO mag sparen (dus geboren is vóór 1 augustus 1954), zal naar verwachting de organisatie rond 2018 hebben verlaten. Dat betekent dat de voorziening dan nog slechts maximaal de drie spaarjaren behoeft te bevatten van personeel waarmee de organisatie een spaarovereenkomst heeft (dat is per fulltime leerkracht ongeveer EUR 13.500, vermenigvuldigd met de som van de WTF van degenen die een overeenkomst hebben). De hoogte van de BAPO-voorziening zal in 2018 dus veel lager hoeven te zijn dan op grond van de onder a gestelde berekening. Jaarlijks neemt bovendien de omvang van het spaarrecht af, omdat er jaarlijks personeel met FPU of pensioen gaat. Het is daarom raadzaam ook de omvang van de BAPO-voorziening in 2018 te (laten) berekenen, omdat hieruit wel eens zou kunnen blijken dat het jaarlijks bij te storten bedrag (onder 1.a) even groot of kleiner zal zijn dan het bedrag dat jaarlijks vrijvalt door de verminderende spaarrechten. 2. Overleg met het administratiekantoor en de accountant of de BAPO volledig uit die voorziening betaald gaat worden en dat dus jaarlijks een bedrag gestort wordt, of dat de BAPO-kosten in de exploitatie worden opgenomen en alleen het spaardeel uit de voorziening wordt gehaald. Dat laatste is minder inzichtelijk, maar kan nodig zijn als in de administratie geen onderscheid gemaakt wordt tussen loonkosten voor BAPO-tijd en loonkosten voor gewerkte tijd. In de CAO-PO 2006-2008 (bijlage XI, artikel 2) staat dat een medewerker die op 31 juli 2006 jonger is dan 52 jaar, maximaal de BAPO van de eerste drie BAPO-jaren (52 tot en met 54 jaar) mag sparen. Dit is een ingewikkelde manier om te zeggen dat personeel dat geboren is na 31 juli 1954 maximaal de eerste drie BAPO-jaren mag sparen. In artikel 6 van dezelfde bijlage staat dat een medewerker die wil sparen, daarvoor een schriftelijk verzoek moet indienen op het moment dat het recht op BAPO ontstaat (dus op uiterlijk 52-jarige leeftijd). In dat verzoek moet worden aangegeven dat men wenst te sparen en wanneer (naar verwachting) de gespaarde BAPO wordt opgenomen. Veel schoolbesturen zien af van zo´n schriftelijk verzoek vanuit de stelling dat ze het toch zelf moet betalen uit de lumpsum, en honoreren zo´n aanvraag achteraf nog door deze te antidateren. Ter bescherming van de medewerkers is het echter verstandig om toch te kiezen voor een schriftelijke aanvraag van medewerkers op het moment dat ze 52 jaar worden. Daarmee wordt voorkomen dat in latere jaren een bestuur (in het licht van de dan bestaande omstandigheden) besluit om achteraf geen spaarrechten toe te kennen, omdat er geen schriftelijke overeenkomst bestaat. Voor advies kunt u contact opnemen met AVS adviseurs Lex Albers (l.albers@avs.nl) of Carlo Juffermans (c.juffermans@avs.nl), tel. 030-2361010. Download
AVS BAPO calculatieblad 4.xls
