Politieke column – Gek en dom zijn ze daar in Den Haag Of overal?

Politici laten in Kader Primair hun licht schijnen op de gebeurtenissen in onderwijsland. Deze maand het woord aan Paul Jungbluth, Tweede Kamerlid en onderwijswoordvoerder namens GroenLinks.Gek en dom zijn ze daar in Den Haag Of overal?Een jaar draai ik nu mee in de Onderwijscommissie van de Tweede Kamer. Aardige mensen. Heel druk. Ze vergaderen over duizend kanten van dezelfde zaak. Voor dat doel hakken ze de school graag in porties: vandaag voorschool, brede school of hogeschool, morgen naschools, binnenschools of bovenschools en overmorgen dan weer tussenschools, vroegschools of buitenschools. Tussen dat vergaderen door worden ze aanhoudend bestookt met folders, brieven en mailtjes uit en over scholen: van leerlingen, ouders, leerkrachten, besturen, inspecteurs, bedrijven, commissies en ministers. De hele goegemeente. Dat gaat jaar in jaar uit door. Ze moeten dus vreselijk goed weten wat ze doen daar in Den Haag. Toch? Wie dat ook mag geloven, het zijn niet de mensen in onderwijsland. Net dachten zij dat ze de politiek – zeg ‘Zoetermeer’ – voldoende pootjes uitgeplukt hadden om er niet meer bang voor te zijn, of ze roepen juist weer de hulp in van diezelfde politiek: ‘Zien jullie niet dat die schoolbesturen en directies helemaal gek zijn? Doe er wat aan daar in Den Haag, ze breken hier alles af!’ Ouders melden juist ook misstanden bij lessen en leerkrachten. Hun kids komen daardoor ernstig tekort: ‘Talentverlies door niet of fout gegeven lessen, door niet of fout bevoegde leerkrachten met niet of fout doordachte didactische (on)bekwaamheden. Schaam je, politici!’ Schoolbestuurders vragen intussen steevast om vertrouwen: ‘Heb geduld, laat ons nu maar begaan.’ Ze gaan namelijk straks over op good governance. Fluitje… En zo dreigt tegenover de Politikverdrossenheit, de sluimerende afkeer van het veld voor de politiek, ook het omgekeerde te ontstaan: een soort afkeer bij politici voor allerlei ‘makelaars in onderwijsvernieuwing’. Afkeer van praktijkmensen die onderwijs steeds verder verdunnen of die er alles aan lijken te doen om hun kennelijk belabberde praktijk toch met verve en charme te verkopen. En dat terwijl CBS en SCP toch om beurten laten zien hoe de hele meetbare boel dramatisch verslechtert. Oftewel: waar waren ze ook alweer dom en gek? In Den Haag, in het land of allemaal? Waarschijnlijk nergens, zegt de socioloog in mij. Politici gaan net als directies, besturen en leerkrachten in meerderheid tamelijk logisch te werk. Zij het niet perse allemaal met dezelfde logica en perspectieven. En nog waarschijnlijker: eenieder laat zich leiden door typische (bijvoorbeeld budgettaire of marktconforme) randcondities die ongemerkt zijn beroepsopvattingen en ideologieën bijsturen en filteren. Bedenkt u regelmatig waarom u vindt wat u vindt? Kijk, daar heeft politiek iets gemeen met pedagogiek: je moet ook de leerling eerst Verstehen, voordat je besluit tot ‘gek en dom’. Elkaars ‘waarom’ snappen is voorwaarde voor degelijk onderwijs. Én voor degelijke onderwijspolitiek.Auteur Paul JungbluthIedere maandKader Primair 1 -September 2006