Scholen voor funderend onderwijs lopen vaak tegen dezelfde uitdagingen aan. De aanpak kan bijzonder zijn en voor meerdere scholen nuttig. Deze maand in Zo kan het ook!: Bijna tweehonderd groep 7-leerlingen van Stichting Scala in Heusden staken voor de zomer de koppen bij elkaar om oplossingen te verzinnen voor de dilemma’s bij de opvang van vluchtelingen. Het idee voor het jeugdcongres kwam van de directeur-bestuurder van Scala.
De opvang van vluchtelingen leidt ook in Heusden tot discussie en weerstand bij sommige inwoners. “Waarom vragen we de kinderen niet naar hun mening”, stelde directeur-bestuurder Henk van der Pas, die ook deelneemt aan het vluchtelingenoverleg bij de gemeente. “In de geest van de Raad van Kinderen, die meedenkt met bedrijven en organisaties over strategische en maatschappelijke vraagstukken. En ik hoorde over CEO’s die kinderen om advies vragen.” Bovendien kent Heusden al een jeugdburgemeester die geregeld een ‘broodje burger’ eet met haar volwassen collega om ideeën uit te wisselen. In twee maanden tijd werd het jeugdcongres voorbereid. De kinderen schreven brieven aan hun ouders, politici en mogelijke sponsoren. Als locatie werd gekozen voor abdij Mariënkroon. Een toepasselijke plek, want het diende in september 2015 als noodopvanglocatie voor minderjarige vluchtelingen. Een van hen, de inmiddels 18-jarige Nourans, vertelt tijdens de opening van het congres in indrukwekkend goed Nederlands over zijn vlucht voor het geweld in Syrië en zijn wens om advocaat te worden. Locojeugdburgemeester Houda vult aan: “We moeten deze mensen een kans geven. Het moet een rotgevoel zijn als je een veilig land niet in mag.” Na deze inleiding zet Van der Pas de kinderen aan het werk: “Jullie gaan vooral de muren afbreken tussen politiek, bewoners en vluchtelingen.” Hij koos bewust voor leerlingen uit groep 7. “Jongere kinderen hebben vaak heel creatieve maar onuitvoerbare ideeën. In groep 7 hebben ze wel realiteitszin én creativiteit. Locoburgemeester Margo Mulder van Heusden: “Kinderen zijn ruimdenkend. Ze denken out of the box. Daarmee kunnen ze een aanzet geven voor ons.” Onder leiding van juf Ineke Arens gaan de kinderen van verschillende Scala-scholen door en met elkaar aan de slag in coöperatieve werkvormen: kennismaken, brainstormen, praten en discussiëren over hun ideeën. Deze worden uiteindelijk creatief verbeeld en opgehangen aan burgemeesterskettingen verspreid over de zaal. Postits met gouden tips voor de burgemeester, omwonenden en vluchtelingen zijn te zien op drie zuilen. Op de ‘burgemeesterszuil’ zijn tips te lezen als: ‘Het zou misschien handig zijn als ze in een leegstaand gebouw kunnen wonen.’ En: ‘Organiseer een feest voor omwonenden en vluchtelingen zodat ze vriendschap sluiten en elkaar normaal gaan vinden.’ Vluchteling Nourans vindt dat er ook bruikbare tips voor hem tussen zitten, zoals ‘ga sporten’ en ‘vertel je verhaal, dan ben je opgelucht en kunnen anderen je begrijpen en ervan leren’. Hij moet erg lachen om: ‘Probeer het Nederlandse eten.’ De ideeën van de kinderen zijn gebundeld aangeboden aan de gemeenteraad en te zien in het gemeentehuis. Lokale politici brengen de visie van de Scala-leerlingen in bij iedere discussie over het opvangvraagstuk. Als het debat weer feller oplaait, zal ook de provinciale en landelijke politiek voorzien worden van de tips. In de hoop dat volwassenen de problematiek ook eens door een andere bril bekijken en een voorbeeld nemen aan het constructieve debat van de kinderen. Van der Pas sluit niet uit dat het jeugdcongres vaker terugkeert. “Bijvoorbeeld over thema’s als duurzaamheid of sociale media.”
Let op: Dit artikel is meer dan vijf jaar geleden gepubliceerd en bevat wellicht incorrecte, onvolledige of ongeldige informatie.