Fossiele lobby voor de klas

Politici laten in Kader Primair hun licht schijnen op de gebeurtenissen in onderwijsland. Deze maand het woord aan Lammert van Raan, woordvoerder Onderwijs namens de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer.

Beïnvloeding van het onderwijs is iets van alle tijden. De vraag is echter: welke beïnvloeding is gewenst? Neem het gelikte ‘techniekfestival’ Generation Discover van Shell. Het oliebedrijf maakt goede sier door de jeugd te enthousiasmeren voor techniekonderwijs. Niets mis mee zou je zeggen. Totdat je gaat bekijken welk toekomstbeeld door Shell aan de jeugd wordt meegegeven. De toekomst volgens Shell zit vol met een product dat ze toevallig zelf verkopen. Een product ook waar we zo snel mogelijk vanaf moeten als we de Parijs-doelstellingen willen halen.

Niet voor niets ontving Shell voor dit techniekfestival de European Excellence Award 2017. Excellerend onderwijs dacht u? Welnee, een lobbyprijs voor het meest geslaagde beïnvloedingsevenement van het jaar.

De fossiele industrie weet al sinds de jaren 70 dat haar winstmodel schadelijk is voor het milieu en heeft het publiek daarover decennia lang misleid. Ze heeft bovendien dondersgoed begrepen dat een sterke lobby goud waard is. Van basisschool tot universiteit verspreidde ze haar tentakels. Vinden we het goed dat GasTerra probeerde via basisscholen meer draagvlak voor Gronings gas te creëren? Is het ok dat BP in kant en klare spreekbeurten over de aardolie-industrie aan kinderen vertelt dat we niet zonder olie kunnen? Vinden we het goed dat Shell, NAM, Gasunie en Schiphol in de Bosatlas van de Energie suggereren dat de wetenschap zou twijfelen over de rol van de mens in klimaatverandering?

Het antwoord op deze vragen is: nee! Het zijn achterhaalde bedrijven die krampachtig vasthouden aan schadelijke winstmodellen en deze proberen op te dringen aan nieuwe generaties. Als Kamerlid voor de Partij voor de Dieren stel ik alles in het werk om te vechten tegen deze vorm van kindermarketing. Het goede nieuws is dat de tijdgeest aan het keren is, tot in de kweekvijvers van de fossiele industrie aan toe. Studenten van de TU Delft blijken steeds vaker te bedanken voor een baan bij Shell. Ze willen liever werken voor duurzame bedrijven en de wereld verbeteren, niet vernielen.

De Partij voor de Dieren staat voor het integraal verweven van duurzaamheid in het onderwijs. Mijn collega Esther Ouwehand kreeg hier al in 2014 een meerderheid voor in de Tweede Kamer. Veel leraren zijn daar op eigen initiatief al volop mee bezig, fantastisch om te zien. Denk bijvoorbeeld aan de ontwikkelteams van Curriculum.nu, waarin gewerkt wordt aan de curriculumherziening. Welwillende leraren worden hierin echter niet altijd gefaciliteerd. Als leraar economie ondervond ik bijvoorbeeld dat de lesboeken nog vol staan met verouderde theorieën waar ik de jeugd naar eer en geweten absoluut niet meer mee kon opzadelen. De regering gaat deze situatie niet voor ons oplossen. Sterker nog, de t 1,4 miljard die de afschaffing van de dividendbelasting kost, staat nog vers in het geheugen.

Minister Slob stelde in antwoord op een van mijn Kamervragen terecht dat het de verantwoordelijkheid is van de scholen zelf om de afweging te maken over hoe verantwoord het is om samen te werken met partijen uit het bedrijfsleven. En het is precies hier waar schoolleiders kunnen inspringen. Pak niet alleen uw meest kritische bril als bedrijven komen dwepen met gratis lespakketten of nascholingen. Ondersteun vooral de kritische geesten in uw school en zorg dat leraren de autonomie hebben om Shell de deur te wijzen. 

Reageren?
Mail naar lammert.vanraan@tweedekamer.nl