In de onlangs verschenen Voorjaarsnota hanteert het demissionaire kabinet CDA-ChristenUnie, zonder enige parlementaire steun, de nullijn voor de onderwijssalarissen in 2010. Eerder beloofde het nog missionaire kabinet echter dat de lonen in 2010 – een beetje – konden stijgen, zodat de koopkracht van onderwijspersoneel gehandhaafd blijft. Nu dreigt het onderwijs weer achter te blijven bij de markt. Dit is slecht voor de arbeidsmarktpositie van het onderwijs en doet bovendien de inzet van het onderwijspersoneel tekort.
Naast de belofte dat de lonen in 2010 – een beetje – met de inflatie mee konden stijgen, heeft de Tweede Kamer bovendien een motie aangenomen dat de lonen in het onderwijs mee moeten stijgen met de marktlonen, omdat het lerarentekort anders te groot wordt. De motie om tot loonbijstelling voor de publieke sector over te gaan, wordt echter niet uitgevoerd. CDA en VVD stemden eerder al tegen. Een reactie van de Tweede Kamer zal ongetwijfeld nog volgen. Volgens het referentiemodel – dat de ontwikkelingen uit de markt doorvertaalt naar de onderwijssalarissen – is in het onderwijs wél ruimte voor een bescheiden loonsverhoging van 1,25 procent, die de inflatie compenseert. Onderwijssectoren die met de sociale partners al meerjarenafspraken hadden gemaakt, mogen de afgesproken verhoging nog wel uitbetalen, maar worden dan op het budget voor volgende jaren gekort en lopen dan alsnog achterstand op.
Ook de prijsbijstelling wordt in principe achterwege gelaten. Maar in de wetten WPO en WEC is vastgelegd dat prijscompensatie moet worden toegekend. De Voorjaarsnota vermeldt daarover: “De prijsbijstelling tranche 2010 wordt in 2010 niet uitgekeerd. OCW is wettelijk verplicht om aan een aantal sectoren wel prijsbijstelling uit te keren. Om aan deze verplichting te kunnen voldoen, ontvangt OCW in 2010 incidenteel 30 miljoen, dit bedrag komt ten laste van VWS.” Omstreeks 1 oktober 2010 wordt duidelijk met welk percentage de bekostiging MI (Londo) wordt verhoogd.
De Voorjaarsnota van het demissionaire kabinet schendt gemaakte afspraken en breekt beloftes. De AVS zal samen met de andere vakorganisaties hierover een nieuw, stevig signaal afgeven richting politiek.