De ongemakkelijke waarheid
Politieke column – René Peters
Dat er niks mooiers bestaat dan het onderwijs, staat voor René Peters, onderwijsvertegenwoordiger namens het CDA in de Tweede Kamer, als een paal boven water. Maar deze voormalig schoolleider wil vooral het onderwijs een spiegel voorhouden.
Het gaat niet goed in het onderwijs. Tenminste dat is wat de kranten ons willen doen geloven. Er valt best het een en ander op die berichten af te dingen. Maar dat het beter kan en moet, daar ben ik wel van overtuigd. Er is maar een factor die de kwaliteit van het onderwijs bepaalt. En dat is de kwaliteit van de leerkracht voor de klas.
De onderwijsinspectie is daarover kraakhelder in haar oordeel. Te veel leraren ontbreekt het aan de juiste didactische en pedagogische vaardigheden. En wat mij betreft ligt de verantwoordelijkheid daarvoor echt niet alleen bij docenten. Want laten we eerlijk zijn. Hoeveel schoolleiders en directeuren zijn niet vooral bezig met organiseren, lijstjes maken, begroten en de administratie op orde brengen? Hoeveel energie stoppen leidinggevenden nu actief in het verbeteren van de leskwaliteit, het bezoeken van lessen, het geven van gerichte feedback en het maken van gezamenlijke afspraken? Het is een ongemakkelijke waarheid. Maar op veel scholen ontbreekt het aan een lerende cultuur.
Een vriendin van me werkt op de Intensive Care van het Bernhoven Ziekenhuis bij ons in de buurt. Zij weet precies hoe ze moet handelen in welke situatie. En ze volgt de richtlijnen exact. Het is binnen hun team een continu leerproces. Hoe kan het beter, hoe implementeren we nieuwe inzichten in ons handelen? Het niet volgen van wetenschappelijk bewezen richtlijnen is ondenkbaar. Mensen zouden sterven. En samen iedere dag een beetje beter is daar de absolute norm. Zo hoort het ook.
Terug naar het onderwijs. Goed lesgeven is niet eenvoudig. Het is zwaar en intensief werk. Wat is er voor nodig om een lerende cultuur op scholen te bevorderen? Hoe krijgen we het voor elkaar dat leerkrachten van elkaar leren? Wat werkt, wat kan beter? Hoe implementeren we wetenschappelijke inzichten in de lespraktijk?
Als er op een intensive care geen lerende cultuur zou bestaan, dan gaan mensen dood. Als we zo’n zelfde cultuur binnen het onderwijs niet bevorderen, krijgen jonge mensen een onnodig ingewikkeld leven. We kunnen eindeloos spreken over geld, stelselwijzigingen, selectiemomenten en wat al niet meer. Dat komt misschien nog. Maar met een focus op leskwaliteit en het schrappen van letterlijk alles wat daarvan afleidt, kan nu worden begonnen. Onderwijs is een teamsport. En de mooiste sport die er bestaat. Samen iedere dag een beetje beter. Samen met ouders, kinderen en de schoolleiding. Leren van elkaar. Inspireren, enthousiasmeren, anticiperen op wat komen gaat. Niet alles willen doen. Wie alles doet, doet niks. Schrappen wat niet bijdraagt aan onderwijskwaliteit. Focus op de bal. In de wetenschap dat je voor kinderen daadwerkelijk een groot verschil kunt maken. Hoe mooi is dat?
Reageren r.peters@tweedekamer.nl
Interessant?
Dit artikel stond in KADER , het vakblad voor schoolleiders, dat AVS-leden exclusief ontvangen. Wil jij ook KADER op de deurmat hebben? Word ook lid of abonnee, ontvang voortaan een kersvers exemplaar in de brievenbus en versterk de positie van schoolleiders.