Column sectororganisatie – In het licht van de sector

De AVS heeft haar wens om een sectororganisatie voor het primair onderwijs te ontwikkelen uitvoerig besproken in Kader Primair Special (december 2005). Diverse personen uit het onderwijsveld geven hierover hun mening in de vorm van een column. Deze maand de beurt aan Henk Strietman, directeur van de Besturenraad.

In het licht van de sector
Het is nog een beetje zomer, maar het is dan ook al september. Je ziet en voelt dat het najaar nadert: de dagen worden korter en bovenal, de school is weer begonnen. Gelukkig nieuw jaar. We gaan weer aan het werk. Kinderen en collega´s wachten op ons, aan de slag! Dat is precies de bedoeling van zo´n tijd als deze. Dat je uitgerust en wel een beetje ander mens bent geworden, open voor iets nieuws. In al die lange weken van voorbij overkomt het mij nooit dat mijn hart uitgaat naar beleid of naar belangen. Het staat open voor wat er echt toe doet: licht, leven, liefde, de goede dingen. Ik zou dat vast willen houden als we weer in en aan het onderwijs werken. Toch gaat dit nu niet over de zomer vol licht of de school voor de leerling, maar over de sectorvorming als organisatie van en voor het onderwijs. Welnu, daar ben ik voor. Waarom we het dan nu niet meteen doen? Omdat het zo´n idee is dat, zolang het geen duidelijk en gedeeld beeld van inhoud en vorm heeft, fictie is. Daarom is het goed en verstandig om samen te zoeken naar een verbindend concept. Wie meent het al gevonden te hebben, bedient zich van de bekende politiek: `Ik zie het wel, maar nu jij nog´. Ik zal mijn beeld hierbij geven. Daar hebben we in de kring van de Besturenraad ook breed over nagedacht. We bieden het al onze vrienden aan voor gesprek, ook de AVS. Wie weet vinden we samen wel iets beters. Zo´n sector is uitdrukking van de wens en noodzaak om samen bestuurlijke kracht te ontwikkelen, om doelen en middelen effectief te verbinden. Het is geen vakbond van leerkrachten of een vereniging van schoolleiders die op locatie hun eigen rol hebben, maar het stijgt daar bovenuit. Zo´n sector gaat over het belang van passende bekostiging van alle scholen samen, van goed werkgeverschap en van de hoofdlijnen van adequaat onderwijsbeleid. Zo´n sector focust op z´n functie zonder anderen het licht in de ogen te misgunnen. Het biedt grote schoolbesturen de dynamiek die hen toekomt en waarborgt voor kleine schoolbesturen de eigenheid waar zij recht op hebben. Zo´n sector wordt gedragen door de instellingen zelf. Het is geen superbestuur met macht over scholen en blijft onafhankelijk van derden. Er worden geen deals gesloten of diensten verdeeld met twee handen op één buik. Inmiddels is het goed dat er een AVS is, en een Besturenraad, en een Werkgeversvereniging Primair Onderwijs die net met de werknemers een mooie CAO heeft afgesloten, ook met de AVS. Aan de betekenis van ons onderwijs kan iedereen een unieke bijdrage leveren en kunnen we samen een stap verder zetten. Daar gaan dan wel onze leden over. Die kiezen voor het verschil, voor kleurrijke veelvormigheid, bijzonder en openbaar. Gelukkig maar. Zo zit ons onderwijs, onze geschiedenis, onze toekomst in elkaar. Daarom hoeven we elkaar nog niet de tent van ons onderwijsbestel uit te redeneren, of ons door anderen uit te laten spelen. Bundeling van denk- en werkkracht is geen politieke, maar een bestuurlijke agenda, ook met de AVS. Eigenlijk gek dat we dat nog niet gerealiseerd hebben. We zijn immers dienaren van waar het op school om gaat: goed onderwijs voor aan ons toevertrouwde kinderen. Houd het licht van deze zomer nog even vast.