Scholen staan midden in de samenleving en zijn dus vatbaar voor tal van crisissituaties. Onverwachte, onvoorspelbare en nauwelijks te beïnvloeden gebeurtenissen kunnen een organisatie in korte tijd in ander vaarwater brengen. Hoewel iedere calamiteit afwijkt van protocollen, plannen en scenario’s op basis van bijvoorbeeld ervaringen uit het verleden, bieden deze wel een solide structuur om te trainen en oefenen. Echter: waar een ontruiming meestal netjes periodiek wordt geoefend, beschikken nog maar weinig onderwijsinstellingen over een crisisplan en team. Een combinatie van transformationeel, verbindend en dienend leiderschap is het meest effectief bij het omgaan met crises, blijkt uit onderzoek. Twee schoolleiders vertellen hoe zij de schok, het verdriet en de rouw na de onverwachte dood van enkele van hun leerlingen manageden. Ondanks alle ellende kan een calamiteit ook een positieve kant hebben. Er ontstaat saamhorigheid, verbinding en zorg voor elkaar. Bovendien is het een kans om de kwaliteit en veerkracht van de organisatie te belichten. Snel en adequaat communiceren in het oog van de storm – intern én extern – is echter nog niet zo gemakkelijk in deze tijden van toegenomen publicitaire aandacht en sociale media. “Het idee dat je alles kunt beheersen en orkestreren via traditionele media is achterhaald.”
Onze website gebruikt cookies (en daarmee vergelijkbare technieken). We gebruiken standaard cookies zodat de website goed functioneert.
Door op ‘Zelf instellen’ te klikken, kun je meer lezen over onze cookies en je voorkeuren aanpassen. Door op ‘Accepteren’ te klikken, ga je akkoord met het gebruik van alle cookies.