Onze kinderen leven in een netwerksamenleving. Zij maken deel uit van de nieuwe generatie ‘homo socius’. Deelnemen in disruptieve economische modellen, omgaan met veel informatie en moderne media als regulier onderdeel van het leven zijn al vanzelfsprekend. Als onderwijs komen wij niet meer weg met de kreet dat wij leerlingen opleiden voor een samenleving waarvan wij niet weten hoe die eruit ziet. Dat weten wij namelijk wél.
Een exact beeld doet er niet toe. Wij weten dat onze leerlingen straks vaardigheden nodig hebben om te leven in een continu veranderende wereld. Dynamiek en onzekerheid maken daar deel van uit. Kennis en feiten over de veranderingen zelf zijn daarbij minder relevant. Wel is een open en onderzoekende houding nodig om mee te evolueren met de maatschappij van de toekomst. Toerusten is nodig op het gebied van competenties. Sterke persoonsvorming is van belang omdat dynamische krachten aan hen zullen trekken en invloeden van globalisering en een multiculturele samenleving zekerheden doen verschuiven. Een hoog bewustzijn van eigen identiteit is nodig om mee te bewegen met alle sterke invloeden en uitdagingen om hen heen en om respectvol om te gaan met mensen die andere keuzes maken. Eigenwaarde is essentieel bij het bieden van weerstand aan krachten die dysbalans veroorzaken in hun leren en leven. Verbinding, samenwerking en relatie zijn daarbij pijlers voor succes. Meer dan ooit is er het besef dat je samen verder komt dan alleen.
Ook de school maakt deel uit van de netwerksamenleving. Hier gelden dezelfde krachten als voor onze leerlingen. Een belangrijke opdracht tekent zich af voor leiderschap: de benodigde onderwijsevolutie mogelijk maken.
Interessant?
Dit artikel stond in KADER , het vakblad voor schoolleiders, dat AVS-leden exclusief ontvangen. Wil jij KADER ook op de deurmat hebben? Word lid of abonnee, ontvang voortaan een kersvers exemplaar in de brievenbus en versterk de positie van schoolleiders.