Op mijn blog ‘Boze mails van ouders: we kunnen het tij keren’ heb ik veel reacties gekregen. Schoolleiders reageren enthousiast omdat ze nu een belangrijke handreiking in handen hebben om ongewenste en onbehoorlijke mails van ouders te kunnen stoppen. Diverse scholen laten weten de tekst te gebruiken om aan de voorkant met ouders te communiceren dat je gevoelige zaken mondeling bespreekt en niet mailt. Maar ik krijg ook reacties van óuders, en eerlijk gezegd schrok ik daarvan.
Niet gehoord
Ouders kunnen zich onbehoorlijk gedragen, maar scholen ook. Een ouder reageerde: “Het is wel goed dat een leerkracht eens wakker ligt van een mail. Anders kom ik er nooit door heen.” Een ander: “Ik werd vlak voor het weekend door de school gebeld om een afspraak te maken. De school wilde niet zeggen waar het over ging. Weet je wat voor weekend ik heb gehad?” En: “Slapeloze nachten had ik om te bedenken hoe ik het de school duidelijk kan maken.” Het is ten allen tijde ongehoord als ouders niet gehoord worden op school. In mijn bewuste blog heb ik niet bedoeld om ouders de mond te snoeren, alleen dat we van het schriftelijk communiceren van emoties af moeten. Slecht luistergedrag mag nooit veroorzaken dat ouders alleen nog maar schriftelijk kunnen communiceren om iets onder de aandacht te brengen.
Met één mond
Onlangs vertelde een vriend dat hij met zijn vrouw is uitgenodigd op school om te praten over hun kind uit de middenbouw. De jongen kent emotionele strubbelingen waardoor hij nu thuiszitter is. Eenmaal op school zit er een leger van zo’n tien professionals, waaronder de Interne Begeleider en de schoolleider. Deze kennen ze, maar de orthopedagoog, de leerplichtambtenaar en nog wat andere deskundigen hebben ze nog nooit eerder ontmoet. Sterker nog, het blijkt dat zij hun kind nog nooit hebben gezien. Ze spreken met één mond naar de ouders, want ze hebben een goed voorgesprek gehad. Samen sta je immers sterk, maar ondertussen drijven we ouders op deze manier tot wanhoop.
Tevoorschijn luisteren
Nelle Morton (1905-1987), een Amerikaanse theologe, bedacht de uitdrukking ‘Hearing to speech’: iemand ‘tevoorschijn luisteren’ met wat hij of zij echt te vertellen heeft. Ouders moet je niet overvallen met feiten (al hoor je die natuurlijk wel te vertellen), maar vooral ‘tevoorschijn luísteren’. Een mooie omschrijving om met empathie, vanuit relatie en zonder oordeel, alle veiligheid te geven waardoor iemand gaat vertellen wat hem of haar werkelijk bezighoudt. Wat maakt ouders ten diepste zo bezorgd? Zien wij als professionals misschien iets over het hoofd? Of, om met Harry Mulisch te spreken: “Sommige vragen zijn zo goed dat het jammer zou zijn ze met een antwoord te verknoeien.” Ook sommige vragen van ouders. En een vraag aan jou: waar ben jij ten diepste bang voor als het spannend wordt met ouders?
Leergang Ouderbetrokkenheid
Wil jij meer profiteren van de kennis expertise van Peter de Vries? Schrijf je in voor de leergang Ouderbetrokkenheid van AVS Academie. Vorm als school een ijzersterk team met ouders, zodat ieder kind optimaal kan leren in een veilig schoolklimaat. We laten je niet gaan zonder een gedegen plan, waarmee je een goede band en omgang smeedt met ouders.