Mijn generatie ging nog naar de lagere school. Het was daar streng en saai. Een musical in groep 8? Geen denken aan. Er was geen groep 8 maar gewoon klas 6. En een musical? Ik weet niet eens of onze hoofdmeester dat Engelse woord goed kon uitspreken.
Wel hadden we een keer per jaar in het zaaltje van de LTS een voorstelling waar de hele school aan meedeed. En als ik daar nu over nadenk dan realiseer ik mij hoe vaak het in die voorstellingen ging over alles wat nieuw was: over reizen naar de maan, over een vrolijke wereld vol robots waar niemand hoefde te werken om dat alles automatisch ging. Hoe saai en streng de school ook was, wij kregen een positief toekomstbeeld mee: de mogelijkheden van de techniek die in alle opzichten ons leven zou verbeteren.
Het grappige was dat we ons bij vooruitgang niets anders konden voorstellen dan nog meer mechanisering en nog meer automatisering. We dachten aan fornuizen die automatisch het eten zouden maken en aan tandenborstels die als vanzelf naar onze mond zweefden om het handwerk van ons over te nemen. Daar hadden we beelden bij. Toen gezegd werd dat met de komst van de computer de manier waarop wij met informatie zouden omgaan volstrekt zou veranderen, had ik daar geen enkel beeld bij. Wat bedoelde men daarmee?
We konden toen niet bedenken dat wij het heel gewoon zouden gaan vinden dat we op ieder moment van de dag de informatie kunnen krijgen die we nodig hebben en over de hele wereld contacten onderhouden. Maar ook niet dat de overvloed aan informatie ons soms het zicht op de werkelijkheid ontneemt.
Wat nu niet meer weg te denken is, konden we toen niet bedenken….
En wie had twee jaar geelden kunnen voorspellen dat het online leren zo’n vlucht zou nemen? Noodgedwongen maar onmiskenbaar. Het heeft voorgoed het onderwijs veranderd.
Het ondenkbare denken, dat doen we ook tijdens ons AVS Schoolleiderscongres. Hoe bijzonder is het om te dwalen over de online beursvloer, om in de lobby oude bekenden tegen te komen en met nieuwe collega schoolleiders kennis te maken. Hoe leuk zou ik het vinden om je te ontmoeten bij de stand van de AVS Academie en de mogelijkheden van onze leergangen en trainingen te bekijken en te bespreken. Om van je te horen wat je nog meer wilt leren en wat wij daarvoor zouden moeten aanbieden.
Wat we op 21 april gaan meemaken is niet futuristisch maar hier en nu. Een kijkje in de toekomst, dat biedt de keynote speaker Charles Wood. Hij gaat ons uitdagen om de rol Artificial Intelligence (AI), of in goed Nederlands de rol van de kunstmatige intelligentie, serieus te doordenken. Wat is kunstmatige intelligentie? Gaat het net als de informatierevolutie onze samenleving veranderen en wat betekent het voor ons onderwijs? Staat ons daar ook een revolutie te wachten?
Wil je ook proberen het ondenkbare te bedenken? Op 21 april kun je er een begin mee maken!